Saai bericht ;)
Door: Ellen
Blijf op de hoogte en volg Ellen
05 Mei 2008 | Zambia, Chinsali
Het studentenleven
Het leven hier begint veel te normaal te worden. Ik verbaas me niet meer over het wakkerworden door de haan om 5 uur, het vanaf mijn matras naar buiten kijken om te zien dat het weer eens een strakblauwe lucht is en dus wel weer een warme dag gaat worden. Ik loop slaperig en met mijn ogen dicht met mijn bekertje in de emmer water door het zand naar mijn douche. Terwijl ik sop meehhh ik tegen de geitjes en zeg ik de kipjes gedag. Dan is het tijd voor ontbijt in de zon op de veranda met een plak wit brood en tomaat, met een glas passievruchtlimonade en een banaan. Snel tanden poetsen en op de grond uitspugen, voordat om half 8 de school begint. Weer wat lessen observeren, nabespreken met docenten en tips en adviezen geven, zodat de les erop misschien wel iets beter gaat.
De lessen zijn hier saai. Ze zijn verschrikkelijk passief, zoals ik al eerder geschreven had. Mijn lessen waren dan ook best wel wennen. De kinderen waren erg enthousiast over de leermaterialen die ik voor hen gemaakt had, maar ik geloof dat ze nu alweer kwijt zijn!!! (verschillende piramides uit karton waar de waterflessen in gezeten hadden, die je ook nog eens uit kon klappen als uitslag, ideaal!) Wat wel heel leuk is, is dat ik mij nog altijd vereerd voel als alle leerlingen opstaan wanneer ik hen groet als klas of zich daadwerkelijk aangesproken voelen als ik zeg dat het stil moet zijn.
Na het lesgeven is het tijd voor lunch (als we die niet skippen) en voor de was of de afwas. In elk geval moet er altijd water gehaald worden. Een wandeling van 3 minuten naar de rivier, waarbij de bewoners van het dorp uitgebreid begroet moeten worden. De kinderen lopen lachend achter ons aan en meeehhhh-en mee naar de geiten.
1 keer in de 2 of 3 dagen gaan we naar de stad voor boodschappen. Na 2 uur wachten op transport onder de boom kunnen we vast wel met iemand mee achterin de laadbak. Heerlijk hoe in dat ritje van 15 minuten door een prachtig landschap de wind door je kleren waait. In de stad aangekomen volgt het standaard rondje: internetcafe, markt, winkel, bar, waar we een cola drinken voordat het tijd wordt om weer op huis aan te gaan. Voor het donker (6 uur!) thuis, dus om 5 uur op zoek naar transport. Vaak wordt dat veel proppen, maar thuisgekomen moeten we direct aan de slag om houtskool in de babula te doen, te wachten tot die warm is en dan rijst met tomaat en uien of pasta met tomaat en uien te maken. Als we geen zin hebben om te koken, dan wordt het sla met tomaat en uien. En natuurlijk weer een beker limonade of water. Na het eten even tanden poetsen voordat we (na een leuke Disneyfilm gekeken te hebben) alweer moeten gaan slapen. En dan is het alweer morgen en begint het hele rituleel weer van voor af aan ;)
Tsja, best eenzijdig, of niet?
De rit naar Mpika was echt geweldig!!! Na veel gedoe (de auto zou gemaakt zijn, maar dat was toch niet het geval) konden we van iemand een lift krijgen. Om 15.30 uur kwam die ons oppikken, dus zo zat ik voorin naast Patrick, terwijl Natalie en Mweembe achterop in de laadbak zaten. De rit duurt 2 a 2,5 uur, dus er waren 10 bier (voor de heren) en 2 cola ingeslagen. Het bier was binnen no time op! Omdat de busritten met name 's nachts zijn, kon ik nu in de zon eindelijk eens genieten van het landschap, wat is dat verschrikkelijk mooi! Echt prachtig! We hebben de zonsondergang in Mpika gezien, terwijl we op een terrasje zaten. We hadden vernomen dat de trein om 1 uur aan zou komen, dus Patrick wilde wel wachten en dan terug, maar Mweembe niet. Na discussie zijn ze toch gebleven en na een doghnut als avondeten (geen stroom, dus er kon niet gekookt worden :S) hebben we gewacht tot 1 uur ergens in een bar. Inmiddels koelde het snel af. Terwijl we naar het station reden ontvingen we een sms dat er vertraging was, het werd 3 uur. Hmm. Er was een man van het postkantoor uit Chinsali die met ons mee reed en terwijl Mweembe en Patrick voorin sliepen hebben we goed gepraat met hem. Het werd inmiddels erg erg koud, dus toen we de sms om half 3 kregen dat het toch 5 uur ging worden, ben ik voorin gaan zitten. Het zat pijnlijk, maar was iets warmer. Ik was opgelucht toen de trein om kwart voor 5 er aankwam en uitgeput toen we om half 8 weer thuis waren. De hele nacht niet geslapen, dat is niet zo goed voor je. Maar voor de ervaring van dit landschap heb ik het er zeker voor over gehad. Nu zijn we dus met 3: Diederik, Natalie en ik. Onze kamer is echt helemaal vol, dus het wordt straks nog wat als de anderen erbij komen. We zullen onze keuken voor die tijd uitruimen, zodat zij daar kunnen slapen. Gelukkig hebben we sinds 3 dagen een stoof, een electrische kookplaat met 2 pitten! Ideaal!! (als er stroom is :S) Het water kookte in een kwartier en het was nog veel te vroeg toen we konden eten! Haha, we hebben ons wat te goed aangepast denk ik! In elk geval wel fijn dat we ook hiervan gebruik kunnen maken als we met meer zijn, dat kookt iets gemakkelijker voor 6 personen.
Dan is het alweer bijna zo ver dat Natalie en Diederik vertrekken en Jeroen aankomt. Dit gaat allemaal donderdag op vrijdag plaatsvinden. Als het goed is komen Linda en Mariska op 10 mei hier, samen met Arie van Kooten en zijn vrouw, Dyness. Het wordt een nachtje niet slapen, maar ik heb het er zeker voor over. Ik ken Natalie dan pas 2 maanden (jaja, ik zit hier al bijna 2 maanden!), maar ik weet zeker dat ik haar ga missen als ze weg is. Scheelt een heleboel klunzigheden, maar met name veel gezelligheid en gelach...
Nu ik het toch over teruggaan heb, dat is voor mijn gevoel al bijna zo ver! Wel heel raar hoe snel de tijd toch kan gaan. De terugreis gebeurt in 2 stappen, op 3 juni van Lusaka naar London, dan daar een nacht slapen (BA had mijn 2e vlucht geannuleerd, fijn zo'n 5e terminal) en op 4 juni kom ik dus dan toch naar huis. En dan weer aklimatiseren.
Het leven hier begint veel te normaal te worden. Ik verbaas me niet meer over het wakkerworden door de haan om 5 uur, het vanaf mijn matras naar buiten kijken om te zien dat het weer eens een strakblauwe lucht is en dus wel weer een warme dag gaat worden. Ik loop slaperig en met mijn ogen dicht met mijn bekertje in de emmer water door het zand naar mijn douche. Terwijl ik sop meehhh ik tegen de geitjes en zeg ik de kipjes gedag. Dan is het tijd voor ontbijt in de zon op de veranda met een plak wit brood en tomaat, met een glas passievruchtlimonade en een banaan. Snel tanden poetsen en op de grond uitspugen, voordat om half 8 de school begint. Weer wat lessen observeren, nabespreken met docenten en tips en adviezen geven, zodat de les erop misschien wel iets beter gaat.
De lessen zijn hier saai. Ze zijn verschrikkelijk passief, zoals ik al eerder geschreven had. Mijn lessen waren dan ook best wel wennen. De kinderen waren erg enthousiast over de leermaterialen die ik voor hen gemaakt had, maar ik geloof dat ze nu alweer kwijt zijn!!! (verschillende piramides uit karton waar de waterflessen in gezeten hadden, die je ook nog eens uit kon klappen als uitslag, ideaal!) Wat wel heel leuk is, is dat ik mij nog altijd vereerd voel als alle leerlingen opstaan wanneer ik hen groet als klas of zich daadwerkelijk aangesproken voelen als ik zeg dat het stil moet zijn.
Na het lesgeven is het tijd voor lunch (als we die niet skippen) en voor de was of de afwas. In elk geval moet er altijd water gehaald worden. Een wandeling van 3 minuten naar de rivier, waarbij de bewoners van het dorp uitgebreid begroet moeten worden. De kinderen lopen lachend achter ons aan en meeehhhh-en mee naar de geiten.
1 keer in de 2 of 3 dagen gaan we naar de stad voor boodschappen. Na 2 uur wachten op transport onder de boom kunnen we vast wel met iemand mee achterin de laadbak. Heerlijk hoe in dat ritje van 15 minuten door een prachtig landschap de wind door je kleren waait. In de stad aangekomen volgt het standaard rondje: internetcafe, markt, winkel, bar, waar we een cola drinken voordat het tijd wordt om weer op huis aan te gaan. Voor het donker (6 uur!) thuis, dus om 5 uur op zoek naar transport. Vaak wordt dat veel proppen, maar thuisgekomen moeten we direct aan de slag om houtskool in de babula te doen, te wachten tot die warm is en dan rijst met tomaat en uien of pasta met tomaat en uien te maken. Als we geen zin hebben om te koken, dan wordt het sla met tomaat en uien. En natuurlijk weer een beker limonade of water. Na het eten even tanden poetsen voordat we (na een leuke Disneyfilm gekeken te hebben) alweer moeten gaan slapen. En dan is het alweer morgen en begint het hele rituleel weer van voor af aan ;)
Tsja, best eenzijdig, of niet?
De rit naar Mpika was echt geweldig!!! Na veel gedoe (de auto zou gemaakt zijn, maar dat was toch niet het geval) konden we van iemand een lift krijgen. Om 15.30 uur kwam die ons oppikken, dus zo zat ik voorin naast Patrick, terwijl Natalie en Mweembe achterop in de laadbak zaten. De rit duurt 2 a 2,5 uur, dus er waren 10 bier (voor de heren) en 2 cola ingeslagen. Het bier was binnen no time op! Omdat de busritten met name 's nachts zijn, kon ik nu in de zon eindelijk eens genieten van het landschap, wat is dat verschrikkelijk mooi! Echt prachtig! We hebben de zonsondergang in Mpika gezien, terwijl we op een terrasje zaten. We hadden vernomen dat de trein om 1 uur aan zou komen, dus Patrick wilde wel wachten en dan terug, maar Mweembe niet. Na discussie zijn ze toch gebleven en na een doghnut als avondeten (geen stroom, dus er kon niet gekookt worden :S) hebben we gewacht tot 1 uur ergens in een bar. Inmiddels koelde het snel af. Terwijl we naar het station reden ontvingen we een sms dat er vertraging was, het werd 3 uur. Hmm. Er was een man van het postkantoor uit Chinsali die met ons mee reed en terwijl Mweembe en Patrick voorin sliepen hebben we goed gepraat met hem. Het werd inmiddels erg erg koud, dus toen we de sms om half 3 kregen dat het toch 5 uur ging worden, ben ik voorin gaan zitten. Het zat pijnlijk, maar was iets warmer. Ik was opgelucht toen de trein om kwart voor 5 er aankwam en uitgeput toen we om half 8 weer thuis waren. De hele nacht niet geslapen, dat is niet zo goed voor je. Maar voor de ervaring van dit landschap heb ik het er zeker voor over gehad. Nu zijn we dus met 3: Diederik, Natalie en ik. Onze kamer is echt helemaal vol, dus het wordt straks nog wat als de anderen erbij komen. We zullen onze keuken voor die tijd uitruimen, zodat zij daar kunnen slapen. Gelukkig hebben we sinds 3 dagen een stoof, een electrische kookplaat met 2 pitten! Ideaal!! (als er stroom is :S) Het water kookte in een kwartier en het was nog veel te vroeg toen we konden eten! Haha, we hebben ons wat te goed aangepast denk ik! In elk geval wel fijn dat we ook hiervan gebruik kunnen maken als we met meer zijn, dat kookt iets gemakkelijker voor 6 personen.
Dan is het alweer bijna zo ver dat Natalie en Diederik vertrekken en Jeroen aankomt. Dit gaat allemaal donderdag op vrijdag plaatsvinden. Als het goed is komen Linda en Mariska op 10 mei hier, samen met Arie van Kooten en zijn vrouw, Dyness. Het wordt een nachtje niet slapen, maar ik heb het er zeker voor over. Ik ken Natalie dan pas 2 maanden (jaja, ik zit hier al bijna 2 maanden!), maar ik weet zeker dat ik haar ga missen als ze weg is. Scheelt een heleboel klunzigheden, maar met name veel gezelligheid en gelach...
Nu ik het toch over teruggaan heb, dat is voor mijn gevoel al bijna zo ver! Wel heel raar hoe snel de tijd toch kan gaan. De terugreis gebeurt in 2 stappen, op 3 juni van Lusaka naar London, dan daar een nacht slapen (BA had mijn 2e vlucht geannuleerd, fijn zo'n 5e terminal) en op 4 juni kom ik dus dan toch naar huis. En dan weer aklimatiseren.
-
05 Mei 2008 - 11:14
Jeroen:
Het lijkt mij helemaal niet saai, ik heb er juist enorm zin in. Mijn tas is al gepakt, ik zie je donderdag! -
05 Mei 2008 - 11:16
Oma:
Hallo Ellen
Ja Ellen. het gewone leven zal straks weer even wennen voor je zijn. Je had het over een koelkast die je aan wilde schaffen, maar ik dacht dat jullie heel dikwijls geen stroom hadden. Hoe gaat dat dan?
In ieder geval wens ik je nog goede weken en kom s.v.p. gezond terug.
Liefs van oma -
05 Mei 2008 - 11:26
Brus:
Ik heb je net nog gesproken maar toch, snap best dat het eenzijdig is maar hey, hier gaat het leven ook gewoon door :) Gelukkig krijgen we hier eindelijk ook beetje mooi weer, dus als je nog wat graden kan meensnoepen in je koffer, zou wel helemaal te gek zijn :D
Kus van Brus! -
05 Mei 2008 - 12:25
T. Corinne:
Wat een schat aan ervaringen krijg jij en wat een aanpassingsvermogen moet je in je hebben om dit alles (ook die 6 personen) een plekje te geven. Geniet ervan! -
06 Mei 2008 - 10:11
Arline:
Geniet nog maar een beetje van het "saaie" leventje daar want voor je het weet zit je weer te stressen hier in Nederland. Jeroen is er helemaal klaar voor, morgen breng ik hem naar Schiphol.
Heel veel plezier samen! -
06 Mei 2008 - 16:42
T. Corinne:
Omdat ik geen e-mailadres van Jeroen heb, wil ik via deze weg Jeroen een goede vlucht en reis toewensen. Voor jullie samen een heerlijke tijd daar gewenst. Leuk om zoiets samen te gaan delen. Geniet ervan en kom gezond en vol goede verhalen thuis (5 juni). -
06 Mei 2008 - 18:04
Jeroen:
Bedankt, dat komt wel goed! Enne, het kado van oom Han zit in mijn koffer hoor! -
07 Mei 2008 - 07:01
Ada:
Wanneer ik lees dat je al over terugkeren schrijft..time flies!!
Nog veel plezier de laatste weken!
In Woerden een lekkere lange vakantie met heerlijk weer, ook hier krijgen we een lekker bruin tintje! -
07 Mei 2008 - 12:42
LL:
Woei! Jeroen komt al bijna, maar ik moet eerst nog een dagje zonder Natalie, dat wordt ook moeilijk. Ik heb het toch wel heel erg leuk met haar gehad! De koelkast gaat niet door, we gaan nu voor schoolspullen, zoals we in Lusaka geshopt hebben. De tijd met Jeroen komt goed, ik heb zojuist van Emiel vernomen dat hij onderweg is, dus... afwachten nu maar! -
08 Mei 2008 - 11:12
Ad:
Hoi Ellen en Jeroen,
vanuit kantoor even een signaal richting Zambia. Ik hoop dat Jeroen goed is aangekomen.
Toen ik hoorde wat wat jij voor reis hebt afgelegd, als blonde vrouw in donker Afrika, vond ik het een dappere stap om zo alleen de reis te ondernemen. Het onderkomen voor Jeroen zal wel wat simpeler zijn als in Nice, maar dat went vast snel. Heb je je gitaar trouwens meegenomen Jeroen?
Ik wens jullie veel plezier nog de resterende tijd, doe voorzichtig en we horen de verhalen wel op de bedrijfsuitjes, tussen nu en kerst.
Groeten Ad Rabenort -
08 Mei 2008 - 11:12
Ad:
Hoi Ellen en Jeroen,
vanuit kantoor even een signaal richting Zambia. Ik hoop dat Jeroen goed is aangekomen.
Toen ik hoorde wat wat jij voor reis hebt afgelegd, als blonde vrouw in donker Afrika, vond ik het een dappere stap om zo alleen de reis te ondernemen. Het onderkomen voor Jeroen zal wel wat simpeler zijn als in Nice, maar dat went vast snel. Heb je je gitaar trouwens meegenomen Jeroen?
Ik wens jullie veel plezier nog de resterende tijd, doe voorzichtig en we horen de verhalen wel op de bedrijfsuitjes, tussen nu en kerst.
Groeten Ad Rabenort -
09 Mei 2008 - 13:48
Ismael:
Heey,
Hier weer een berichtje van mij. Ik las dat het wat saai begon te worden nou wacht maar als je dan weer hier bent. Dan is het hier volgens mij pas saai. Officieel heb ik nu vakantie, maar omdat deze knuppel geen Goeie:P Nedelandse taal beheerst moet hij de hele week van 9 tot 17.00uur op school een cursus volgen. Nou das pas zaai alleen maar Nederlands een hele dag lang. Maar goed, het zit er gelukkig weer op vandaag :) We waren iets eerder klaar:) En die taaltoets gaan we nu zeker halen. :) Super dat jeroen straks bij je is. Heel veel plezier daar nog. En verder gebeurt hier niet echt heel veel bijzonders. Dus SAAAAI -
10 Mei 2008 - 21:52
Marjolein:
Hoi Ellen (en Jeroen?)(toch?)
Leuk om je verhalen te lezen! Ook al zeg je zelf dat het een beetje saai is, klinkt het toch wel leuk allemaal. Nou veel plezier met de differentiaalvergelijkingen, Pythagoras en Jeroen!
(En de groeten van m'n moeder, die ook je verhalen volgt) -
12 Mei 2008 - 11:39
Loes:
Ha Ellen,
tja, het leven in Afrika is niet bepaald een intellectuele ratrace als ik het zo hoor. Maargoed, als de mensen ook nog al hun energie nodig hebben om de meer basale zaken voor elkaar te krijgen, dan kan ik me dat ook wel voorstellen. Geweldig toch om ook zo'n uitgangspunt eens mee te maken? Maar wellicht dat je weer even wat hectiek op wilt komen doen op het Studiekabinet? We hebben nu elke dag 30 pubers binnen, dus daar kan je je hart ophalen (hoewel die zoals je weet ook altijd alles meteen kwijtmaken -wat dat betreft verschilt het niet zoveel van Afrika). Veel succes met het inpassen van al die mensen en veel plezier met ze, en tot snel!
Groetjes,
Loes! -
13 Mei 2008 - 05:44
Theo En Ans:
Beetje late reactie, maar het is hier zulk mooi weer dat ik iets minder vaak de emails bekijk. Ik hoop dat jij en Jeroen een fantastische tijd hebben in Zambia en ik kijk uit naar het volgende bericht.
-
13 Mei 2008 - 17:24
Maaike:
Hey Ellen,
Alweer een tijdje niets van me laten horen en heb de vorige verhalen ook niet gelezen... Druk me afstuderen, vandaar!
Zo te lezen ben je nog steeds druk bezig en heb je het nog steeds naar je zin.
Geniet er nog ff van, want zo te lezen kom je snel weer thuis.
Liefs Maaike
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
