bericht van Jeroen
Door: Ellen
Blijf op de hoogte en volg Ellen
14 Mei 2008 | Zambia, Chinsali
Goed, het is intussen woensdag, de bedoeling was om dit bericht op maandag te plaatsen, maar toen was ik de usb stick waarop het verhaal stond vergeten mee te nemen naar de stad. Hierbij alsnog, het leven is heerlijk hier maar dat houden jullie nog te goed. Zo lekker nshima eten op de markt!
Jaja, daar zit ik dan. Het is nu zondagmiddag en ik lig hier op mijn buik in onze kamer lekker een bericht te typen. Ik ben hier nu 2 dagen maar het voelt alsof ik hier al jaren woon, alhoewel heel veel dingen raar zijn, voelt het toch wel heel vertrouwd en ik voel me gelukkig niet echt als een vreemdeling. Alhoewel... ik ben en blijf en blanke en dan ben je hier gewoon bijzonder, dus aandacht krijgen we genoeg! Maar dat is uit de verhalen van Ellen denk ik ook al wel gebleken.
Ik zal beginnen om te vertellen hoe mijn reis was, dat heeft namelijk de helft van de tijd dat ik weg ben tot nu toe gekost. De vliegreis ging goed, ik heb op schiphol ingechecked, even nog een kopje thee gedronken, rustig naar de gate gegaan, even gewacht en toen kon ik instappen. Hoe het kan weet ik niet, maar we waren een half uur te vroeg op london heathrow, dus ipv 5 kwartier hebben we nu maar 3 kwartier gevlogen, echt heel kort. Vervolgens in london van terminal 5 naar 4 gegaan, daar was ik zo, wat nou 2 uur overstaptijd? Het kostte me ongeveer 40 minuten, dus inclusief wachten voor het vliegtuig zou het net in een uur kunnen... Hoe dan ook, daar dus nog 2 uur zitten wachten, lekker bij de starbucks een beker chocomel en een brownie gegeten, nog even genieten van de westerse lekkernijen. Na het wachten in het vliegtuig gestapt, en daar dus ruim 10 uur in gezeten. De vlucht ging op zich goed, maar voor mij is het veel te lang. Mijn ontbijt heb ik niet opgegeten omdat ik te misselijk was, maar het zat in een doos dus dat kon ik meenemen. De landing was heel mooi, de zon was al op dus ik had een mooi overzicht over het land, prachtig!! Toen het land binnenkomen, ik kon aan de grens inderdaad een visum kopen, het enige aparte daaraan was wel dat ik dat alleen in dollars kon betalen, niet in kwacha's (de muntsoort hier) of wat dan ook. Dus, eerst naar de bank mijn laatste euros omgewisseld voor kwacha's en dollars. Toen dat was gelukt kreeg in mijn visum, mijn bagage was er ook allemaal gelukkig, alleen door de grote wisseltruc met de dollars had ik niet genoeg geld meer voor een taxi naar de stad (waar de banken mijn credit card accepteerden, op het vliegveld was dat niet zo). Dus, een deal gemaakt met de taxichauffeur dat we eerst langs de bank moesten voor geld. Dus, de enige bank die mastercard accepteert hier in zambia had een storing, en die zou "binnen 10 minuten" opgelost zijn volgens de mevrouw. Nou, ik heb er samen met een hele hoop andere mensen bijna een uur gestaan en toen nog niks. De taxi bleef maar wachten, we zijn nog een paar andere banken in de buurt langs geweest maar daar kreeg ik (zoals verwacht) geen geld, dus toen maar een stuk verder de stad in gereden naar een andere vestiging van dezelfde bank. Daar werkte het gelukkig wel, en na een kwartiertje in de rij gestaan te hebben had ik dan toch eindelijk mijn kwacha's. Toen in een lodge de dag doorgebracht, beetje geprobeerd te slapen en al wat vrienden gemaakt. Ook heb ik een busticket gekocht bij de maatschappij die me hier voor de deur zou afzetten, dat ging allemaal prima (met de perfect omschrijving van Ellen), en ook een simkaart voor mijn mobiel gekocht (mijn nummer hier is +260977344453, dus je kunt me daarop sms-en en bellen als ik in de stad / bij netwerk ben). Toen de busreis, ik had dus al een nacht niet geslapen en in de bus ging dat niet veel beter. De bus was best goed (ik denk dat ie misschien nog wel door een Nederlandse keuring zou komen, met een beetje geluk), de wegen alleen niet, dus geregeld gingen we door kuilen en stukken zand. Ook het weegpunt was leuk, zoals Ellen ook al een keer vertelde wegen ze hem, dan stappen er net zo veel mensen uit totdat hij op goed gewicht is en dan daarna stappen alle mensen weer in en mogen we verder... Ik zou om 2 uur 's ochtends aankomen, maar dat is Zambiaanse planning, dus het was uiteindelijk een uur of 4 voordat ik er eindelijk was... Ik stapte inderdaad voor de deur uit en daarna heb ik heerlijk geslapen!!
Toen vrijdag natuurlijk het hele dorp en de stad gezien, en ben ik ook aan iedereen voorgesteld. Het voorstellen gaat hier als volgt: "Hi how are you? I am fine thank you, and how are you? I am fine!". Dat klinkt best heel beleefd enzo, maar eigenlijk is dat het niet echt, want het is gewoon een standaard riedeltje. Ik zeg ook wel eens alleen "hi", en dan reageren ze ook gewoon met "I am fine thank you". Dus nou ja, ik ben er al aan gewend, namelijk ongeveer elke keer dat je iemand tegenkomt groet je op deze manier, met handdruk erbij. Of het gaat in het Bemba natuurlijk, want dat Engels de eerste taal van zambia is, tsja dat is op papier misschien zo, maar in de praktijk is het Bemba. Dus, dan is het iets als: "muli shani? bwino!". Ellen spreekt overigens al heel goed een mengelmoes van Bemba en Engels zoals die mensen hier doen, ik moet er nog erg aan wennen. Verder valt het hier eigenlijk heel erg mee, ik wist natuurlijk wat me te wachten stond, maar ik zag toch wel tegen bepaalde dingen op, zoals het eten of de warmte. De warmte heb ik totaal geen last van, het is wel warm (25 graden of zo, koude seizoen) maar er staat meestal een beetje wind, en daarnaast is het het droge seizoen dus het is geen vervelende warmte. Ook het eten is niet verkeerd, ik zit hier te smullen! Lekker rijst met tomaten en uien, heerlijk. Ook hebben we allerlei kruiden en gisteren van iemand nog aubergine en paprika gekregen, dus daar kunnen we ook lekkere dingen van maken. Ook hebben ze pasta (spaghetti / macaroni) en natuurlijk nshima. Dat laatste is wat de mensen hier alleen maar eten, ik heb het nog niet gegeten maar dat hoop ik snel te gaan proberen, het lijkt me best lekker! Verder eten we veel lekker fruit (bananen, guave's (niet uit te leggen, maar wel lekker), sinaasappels, appels) en ook noten enzo. Iedereen bij mij thuis zal vast jaloers zijn als ze dit lezen, maar ik barbecue hier elke dag! Op de babula dan wel, maar het gaat gewoon met houtskool en dan warm stoken en daar je eten op. Ook spaghetti koken we dus daarop, moeten we thuis ook maar eens doen, spaghetti van de barbecue... Overigens hebben we ook gewoon een electrische kookplaat en werkt de stroom nu eigenlijk bijna altijd, maar op de babula is gewoon veel leuker. Wel zetten we 's ochtends thee op de kookplaat of bakken we een eitje, dat gaat toch wel beter...
Ook zijn we naar de stad gegaan, de fiets was weg dus zijn we een stuk gaan lopen totdat er vervoer langs kwam. Nou, Ellen heeft niet overdreven, tot ver van ons huis stonden er kinderen te zwaaienn: "Heleni!!!!!" En dan heel hard naar ons toe rennen om ons een handje te komen geven. Of natuurlijk heel hard huilen, want er zijn nog steeds een aantal kleine kinderen die bang zijn van blanken. Nou ja daar blijven we dan maar uit de buurt... Hoe dan ook, je kunt hier niemand tegenkomen die niet geinteresseerd is in je, blanken komen hier zo weinig dat iedereen het geweldig vindt. Nou goed, het is al een heel verhaal, ik ben nu eenmaal lang van stof en er zijn hier zoveel leuke dingen te zien en doen! Dus, volgende keer weer meer, of waarschijnlijk van Ellen weer, we zien wel. Ik vermaak me in elk geval prima hier.
Jaja, daar zit ik dan. Het is nu zondagmiddag en ik lig hier op mijn buik in onze kamer lekker een bericht te typen. Ik ben hier nu 2 dagen maar het voelt alsof ik hier al jaren woon, alhoewel heel veel dingen raar zijn, voelt het toch wel heel vertrouwd en ik voel me gelukkig niet echt als een vreemdeling. Alhoewel... ik ben en blijf en blanke en dan ben je hier gewoon bijzonder, dus aandacht krijgen we genoeg! Maar dat is uit de verhalen van Ellen denk ik ook al wel gebleken.
Ik zal beginnen om te vertellen hoe mijn reis was, dat heeft namelijk de helft van de tijd dat ik weg ben tot nu toe gekost. De vliegreis ging goed, ik heb op schiphol ingechecked, even nog een kopje thee gedronken, rustig naar de gate gegaan, even gewacht en toen kon ik instappen. Hoe het kan weet ik niet, maar we waren een half uur te vroeg op london heathrow, dus ipv 5 kwartier hebben we nu maar 3 kwartier gevlogen, echt heel kort. Vervolgens in london van terminal 5 naar 4 gegaan, daar was ik zo, wat nou 2 uur overstaptijd? Het kostte me ongeveer 40 minuten, dus inclusief wachten voor het vliegtuig zou het net in een uur kunnen... Hoe dan ook, daar dus nog 2 uur zitten wachten, lekker bij de starbucks een beker chocomel en een brownie gegeten, nog even genieten van de westerse lekkernijen. Na het wachten in het vliegtuig gestapt, en daar dus ruim 10 uur in gezeten. De vlucht ging op zich goed, maar voor mij is het veel te lang. Mijn ontbijt heb ik niet opgegeten omdat ik te misselijk was, maar het zat in een doos dus dat kon ik meenemen. De landing was heel mooi, de zon was al op dus ik had een mooi overzicht over het land, prachtig!! Toen het land binnenkomen, ik kon aan de grens inderdaad een visum kopen, het enige aparte daaraan was wel dat ik dat alleen in dollars kon betalen, niet in kwacha's (de muntsoort hier) of wat dan ook. Dus, eerst naar de bank mijn laatste euros omgewisseld voor kwacha's en dollars. Toen dat was gelukt kreeg in mijn visum, mijn bagage was er ook allemaal gelukkig, alleen door de grote wisseltruc met de dollars had ik niet genoeg geld meer voor een taxi naar de stad (waar de banken mijn credit card accepteerden, op het vliegveld was dat niet zo). Dus, een deal gemaakt met de taxichauffeur dat we eerst langs de bank moesten voor geld. Dus, de enige bank die mastercard accepteert hier in zambia had een storing, en die zou "binnen 10 minuten" opgelost zijn volgens de mevrouw. Nou, ik heb er samen met een hele hoop andere mensen bijna een uur gestaan en toen nog niks. De taxi bleef maar wachten, we zijn nog een paar andere banken in de buurt langs geweest maar daar kreeg ik (zoals verwacht) geen geld, dus toen maar een stuk verder de stad in gereden naar een andere vestiging van dezelfde bank. Daar werkte het gelukkig wel, en na een kwartiertje in de rij gestaan te hebben had ik dan toch eindelijk mijn kwacha's. Toen in een lodge de dag doorgebracht, beetje geprobeerd te slapen en al wat vrienden gemaakt. Ook heb ik een busticket gekocht bij de maatschappij die me hier voor de deur zou afzetten, dat ging allemaal prima (met de perfect omschrijving van Ellen), en ook een simkaart voor mijn mobiel gekocht (mijn nummer hier is +260977344453, dus je kunt me daarop sms-en en bellen als ik in de stad / bij netwerk ben). Toen de busreis, ik had dus al een nacht niet geslapen en in de bus ging dat niet veel beter. De bus was best goed (ik denk dat ie misschien nog wel door een Nederlandse keuring zou komen, met een beetje geluk), de wegen alleen niet, dus geregeld gingen we door kuilen en stukken zand. Ook het weegpunt was leuk, zoals Ellen ook al een keer vertelde wegen ze hem, dan stappen er net zo veel mensen uit totdat hij op goed gewicht is en dan daarna stappen alle mensen weer in en mogen we verder... Ik zou om 2 uur 's ochtends aankomen, maar dat is Zambiaanse planning, dus het was uiteindelijk een uur of 4 voordat ik er eindelijk was... Ik stapte inderdaad voor de deur uit en daarna heb ik heerlijk geslapen!!
Toen vrijdag natuurlijk het hele dorp en de stad gezien, en ben ik ook aan iedereen voorgesteld. Het voorstellen gaat hier als volgt: "Hi how are you? I am fine thank you, and how are you? I am fine!". Dat klinkt best heel beleefd enzo, maar eigenlijk is dat het niet echt, want het is gewoon een standaard riedeltje. Ik zeg ook wel eens alleen "hi", en dan reageren ze ook gewoon met "I am fine thank you". Dus nou ja, ik ben er al aan gewend, namelijk ongeveer elke keer dat je iemand tegenkomt groet je op deze manier, met handdruk erbij. Of het gaat in het Bemba natuurlijk, want dat Engels de eerste taal van zambia is, tsja dat is op papier misschien zo, maar in de praktijk is het Bemba. Dus, dan is het iets als: "muli shani? bwino!". Ellen spreekt overigens al heel goed een mengelmoes van Bemba en Engels zoals die mensen hier doen, ik moet er nog erg aan wennen. Verder valt het hier eigenlijk heel erg mee, ik wist natuurlijk wat me te wachten stond, maar ik zag toch wel tegen bepaalde dingen op, zoals het eten of de warmte. De warmte heb ik totaal geen last van, het is wel warm (25 graden of zo, koude seizoen) maar er staat meestal een beetje wind, en daarnaast is het het droge seizoen dus het is geen vervelende warmte. Ook het eten is niet verkeerd, ik zit hier te smullen! Lekker rijst met tomaten en uien, heerlijk. Ook hebben we allerlei kruiden en gisteren van iemand nog aubergine en paprika gekregen, dus daar kunnen we ook lekkere dingen van maken. Ook hebben ze pasta (spaghetti / macaroni) en natuurlijk nshima. Dat laatste is wat de mensen hier alleen maar eten, ik heb het nog niet gegeten maar dat hoop ik snel te gaan proberen, het lijkt me best lekker! Verder eten we veel lekker fruit (bananen, guave's (niet uit te leggen, maar wel lekker), sinaasappels, appels) en ook noten enzo. Iedereen bij mij thuis zal vast jaloers zijn als ze dit lezen, maar ik barbecue hier elke dag! Op de babula dan wel, maar het gaat gewoon met houtskool en dan warm stoken en daar je eten op. Ook spaghetti koken we dus daarop, moeten we thuis ook maar eens doen, spaghetti van de barbecue... Overigens hebben we ook gewoon een electrische kookplaat en werkt de stroom nu eigenlijk bijna altijd, maar op de babula is gewoon veel leuker. Wel zetten we 's ochtends thee op de kookplaat of bakken we een eitje, dat gaat toch wel beter...
Ook zijn we naar de stad gegaan, de fiets was weg dus zijn we een stuk gaan lopen totdat er vervoer langs kwam. Nou, Ellen heeft niet overdreven, tot ver van ons huis stonden er kinderen te zwaaienn: "Heleni!!!!!" En dan heel hard naar ons toe rennen om ons een handje te komen geven. Of natuurlijk heel hard huilen, want er zijn nog steeds een aantal kleine kinderen die bang zijn van blanken. Nou ja daar blijven we dan maar uit de buurt... Hoe dan ook, je kunt hier niemand tegenkomen die niet geinteresseerd is in je, blanken komen hier zo weinig dat iedereen het geweldig vindt. Nou goed, het is al een heel verhaal, ik ben nu eenmaal lang van stof en er zijn hier zoveel leuke dingen te zien en doen! Dus, volgende keer weer meer, of waarschijnlijk van Ellen weer, we zien wel. Ik vermaak me in elk geval prima hier.
-
14 Mei 2008 - 12:25
Janneke:
Ha jeroentje en Ltje,
Zeker fijn om elkaar na zo'n lange tijd weer te zien! Veel plezier nog samen en veel leuke dingen doen he!
Groetjes, Janneke -
14 Mei 2008 - 13:45
Karin:
Haha, nu kan ik tenminste ook een keer bij de eerste mensen zijn die reageert! Scheelt dat Jeroen nu niet meer daarvoor meedingt. Tot snel, -
14 Mei 2008 - 15:42
Huibert:
Hi,
Fijn dat jij het daar ook zo naar je zin hebt.
Veel leuk dagen daar nog. -
14 Mei 2008 - 17:03
Arline:
Hoi Jeroen, wat fijn om je enthousiaste verhalen te lezen. Had de hele dag de computer aan omdat ik zo benieuwd was. Ben ik vanmiddag een uurtje weg geweest en toen ik terug kwam was de site in onderhoud! Nu dan gelukkig je bericht gelezen. Het klinkt allemaal erg leuk.
Hoe vonden de kinderen alle speeltjes die je mee had?
Wij hebben uiteraard tijdens Pinksterkamp ook uitgebreid gebarbecued,maar geen spaghetti geprobeerd. Bovendien zitten we hier in een omegablokkade van mooi weer, constant 25 graden, net zo warm als bij jullie dus. Wij genieten hier dus ook.
Heel veel plezier en we kijken uit naar het volgende verhaal.
liefs, mamma -
14 Mei 2008 - 17:24
Theo:
Hoi jeroen en Ellen,
Leuk om (na een toch wel lange tijd) al die positieve berichten te lezen.
Ik wens jullie een hele leuke tijd toe en kijk alweer uit naar het volgende bericht
Groetjes,
Pappa -
14 Mei 2008 - 18:07
Willy En Koos:
Hallo Jeroen (en Ltje),
You made it! We hadden niet anders verwacht maar ja in Zambia gaan de dingen niet altijd zoals verwacht, zoals je zelf al schrijft. Een hele belevenis zo met elkaar in dat huisje. Heb je de plaatselijke jeugd al vermaakt met filmpjes op de laptop. Waarom sommigen gaan huilen en wegrennen als ze jullie zien kunnen we alleen maar naar raden maar bij elkaar zijn jullie twee natuurlijk we errrugg blank! :-)Heb je al van man tot man met Mweebee (of zoiets) gesproken, zo van dat hij nu wel kan ophouden met bieden (zijn koe haalde het helaas niet) en dat hij nu met de grootste kanshebber spreekt (ja toch, L?). Wij hebben met Pinksteren ook in een huisje (Het Huisje) vertoefd. Ook daar kruipt er s'nachts van alles over de vloer. Verder erg genoten van het mooie weer en de voorbij trekkende fietsers en motoren. Jullie moeten maar goed genieten van dit alles, een unieke ervaring. Het lijkt mij ook leuk dat je het nu met elkaar kan delen, anders blijft het voor de ander toch wat abstract.
Goed, dat was't voor nu.
Liefs Koos en Willy -
14 Mei 2008 - 18:18
T. Corinne:
Blij te lezen dat je 't naar je zin hebt. Mooi meegenomen dat je zowiezo vegetarisch eet op de barbeknoei. leuk dat jullie nu de verhalen kunnen delen. Veel plezier -
14 Mei 2008 - 18:20
T. Corinne:
Oh ja, komt er van jou nu ook een foto met vlechtjes????????? -
15 Mei 2008 - 05:51
Theo En Ans:
Hoi Ellen en Jeroen, blij te horen dat je veilig aangekomen bent. Ik hoop dat jullie er samen een hele fijne tijd van maken! en I hope that both of you will be fine!
-
15 Mei 2008 - 20:26
Hannie:
Hallo Jeroen,
Ik heb genoten van jouw verhaal, net zoals ik van de verhalen van Ellen geniet.
Ik heb in een deuk gelegen over het wegen van de bus.
Leuke foto's ook allemaal.
Heel veel plezier daar de komende weken.
Jullie zullen wel erg bruin terugkomen met dat mooie weer.
groetjes,
Hannie aka Reusje -
15 Mei 2008 - 20:38
Hoornenborg:
Wat een gezellig verhaal heb je geschreven.Fijn dat je het zo naar je zin hebt(en lekker eet).Zo te horen houdt je het daar nog wel een poosje uit.Geniet er maar van samen met Ellen.Groeten en veel lieve gedachten voor jullie van ons, opa en oma. -
15 Mei 2008 - 20:51
Theresa:
Hallo Jeroen!
Ik dacht: goed voorbeeld doet goed volgen en na Hannie ben ik dus aan de beurt. Ik lag in dezelfde deuk als zij, toen ik het las over het wegen van de bus!!!! Wat een theaterstuk is dat!
Fijn, dat je het zo naar je zin hebt en dat alles goed is verlopen. Ben erg benieuwd, wat nshima is! Want ik houd van lekkere dingen. Heb je daar nou niet eens trek in een roomijsgeval??
Succes verder en groetjes van Theresa,(van het HHforum)
-
16 Mei 2008 - 02:22
Dick / Adel:
Hey Jeroen, leuk om je belevenissen te lezen.
Fijn dat je het zo goed naar je zin hebt.
Fijne tijd saampies en hou je taai. -
16 Mei 2008 - 08:31
Emiel:
Heey, ik ben blij te horen dat het je daar zo bevalt, want Zambia leek me van tevoren niet hét ideale vakantieland voor Jeroen. Het eten daar klinkt ook positief, want tomaat en ui gooi jij hier ook door je vegetarische schotels, en guave's en nshima...nou ja, als het maar lekker is! veel succes verder met de rest van de vakantie!
groetjes, Emiel
P.S. Ik snap die huilende kinderen wel, jullie zijn soms ook best eng...:P -
16 Mei 2008 - 22:15
Malfidus:
Hoi Jeroen,
Leuk verhaal, goed om te zien dat je het er zo naar je zin hebt.
Veel plezier nog de komende tijd. -
18 Mei 2008 - 16:03
Jos En Corrie:
Na zo'n superlange reis is het wel bijzonder om elkaar in zo'n ver land weer te zien. Leuk dat het vertrouwd voelt, ook al is het leven daar volkomen anders. Schrijf maar snel weer een lang verhaal van jullie belevenissen. We zijn erg benieuwd naar alles. Prachtige foto's trouwens! Heel veel plezier samen.
groetjes Jos en Corrie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
