Druk aan de studie!
Door: Ellen
Blijf op de hoogte en volg Ellen
29 April 2008 | Zambia, Chinsali
Lekker in het zonnetje in een landje heel ver weg ben ik druk aan de studie. Het studentenleven hier is echt zwaar! Ik word geacht 1 les op een dag te geven, nu het vakantie is en de kinderen van grade 9 als enigen op school zijn. De wiskundedocent komt komend weekend pas terug, dus ik was zonder overleg ingeroosterd om les te geven. Dat doe ik dus braaf, 40 minuten wiskunde, 18 leerlingen (van de 30!). Omdat de leerlingen weinig weten, geen inzicht hebben en weinig initiatief tonen is het moeilijk om mijn les zo te geven als ik dat wil. Ik heb wel wat materialen gemaakt voor hen, mooie piramides uit karton enzo. Dat vonden ze heel tof, want de piramides kun je ook uitvouwen tot bouwplaten. Super leermateriaal dus! Er komen kinderen van heel ver weg, dus er komen ook regelmatig kinderen te laat (of kinderen komen niet, omdat ze van thuis thuis moeten blijven om te wassen of andere huishoudelijke taken). Normaal gesproken moeten die een lijfstraf ondergaan, maar ik ben blij dat dat deze week niet het geval is. In elk geval zal ik dat niet doen. Wel heb ik de kinderen gezegd dat wanneer ze niet opletten in mijn les of praten, ik hen weg zal sturen. Ze zijn gewend niet te praten in de les, dus dat benut ik goed. Het wegsturen vinden ze hier echt een straf, dus ze luisteren braaf. Ik geniet van het respect dat ik hier verdien. “Good morning Madam” en dan gaan staan voor mij... hmm, heerlijk! Alleen het vragen “Madam?” en dan op 1 knie voor mij gaan zitten en mij niet aankijken tot ik zeg dat hij iets mag vragen vind ik dan weer net teveel van het goede.
We hebben afgelopen weekend maar weer eens geleerd hoe groot de culturele verschillen zijn tussen Nederland en hier. Dat het leven hier primitief was, wisten jullie al. We halen nog elke dag water (of met wat geluk dragen de kinderen de emmers en hebben wij onze handen vol aan de rest van de kinderen) en moeten nog altijd lang wachten met koken op onze 1-pits-bbq (de babula). We waren gezellig bij Pa Mweembe, de bar, en stonden te praten met wat mensen. Dit werd door Mweembe niet gewaardeerd. We moesten ofwel met hem praten en zijn werknemer, of met anderen, maar niet tegelijk, dat is verkeerd. Niet dat de gesprekken hoogstaand waren. De meesten waren dronken (dronkenschap is geen probleem hier, het is niet genant dat je openbaar drinkt/dronken bent) en wilden mij alleen maar graag het bed in praten. Tsja, als je getrouwd bent mag je met iedereen naar bed die je wilt, terwijl je als ongetrouwde vrouw daar meer met rust mee gelaten wordt. Gelukkig blijf ik nuchter en dus was het niet erg lastig hen weg te houden.
De man-vrouw verhouding is hier ook niet echt zoals ik het gewend ben. De man is hier toch nog altijd dominant. Vrouwen rijden geen auto, fietsen niet, etc. Ook het voetbal is slechts voor de mannen weggelegd. Als blanke westerling wordt je wel anders behandeld, maar toch wordt er ook van ons verwacht naar de mannen te luisteren. Wanneer Mweembe voor de deur staat met de auto en zegt “let's go” dan worden we geacht gewoon in te stappen en mee te gaan, zonder te weten waarheen. Daar gaan we nog verandering in brengen!
Kort nog wat andere verschillen:
De arm-rijk verhouding is groot. Het geldgebruik van armen is ook echt raar, want ze kopen van het weinige geld dat zij hebben dan wel weer een super mobiel met internet, camera en mp-3, terwijl een rijk iemand een mobiel heeft die alleen kan bellen en sms-en. De vrouwen willen ondanks hun armoede wel 2x per maand naar de kapper om hun nephaar te laten doen (alle vrouwen hebben nephaar, hun eigen wordt niet langer dan 4 cm).
De tijd en afspraken zijn niet belangrijk. Het gaat meer om de intentie dat je iets bereid was te doen of te komen. Zo hebben wij eens lang gewacht met eten op iemand, die uiteindelijk nooit gekomen is.
Prullenbakken kennen ze niet, ze hebben bij het huis een gat in de grond wat ze dicht gooien, maar in de stad heb je helemaal niets, alles ligt in de goot.
De winkels, tsja, zijn eigenlijk een soort huizen met stellages, waarin producten staan, die allemaal ongeprijsd zijn. Je moet aan de man achter de balie aanwijzen wat je hebben wilt en hij pakt het voor je. Wanneer je betaalt krijg je soms wisselgeld in snoepjes, omdat hij geen wisselgeld heeft of hij gaat even naar de buren om wisselgeld te halen.
Qua kleding zijn de vrouwen altijd gekleed in een lange rok, of in elk geval iets waarmee ook de dijen bedekt zijn. De bovenkant maakt niet uit. Het geven van borstvoeding (waar en wanneer dan ook) gebeurt overal. De mannen hebben lange broeken en de zakenmensen lopen strak in pak (lekker warm!), maar de rest gewoon in een t-shirt.
Omdat de mensen arm zijn eten ze 3x per dag nshima, met kip, vlees of groenten. Dit is het goedkoopste eten wat ze hebben, maar is erg smakelijk! De afwas wordt bij de rivier gedaan, met zand en gras en soms met zeep, wanneer ze dat hebben. Wassen gebeurt ook in de rivier, dat wel altijd met zeep. De mannen werken en de vrouwen zijn thuis. Ik heb geen idee wat zij doen, alleen eten koken denk ik, want voor de opvoeding van de kinderen of voor het schoonmaken worden de kinderen zelf ingezet. Doordat de mensen arm zijn, laten ze graag zien wat zij zich wel kunnen veroorloven. Zo had de vrouw in Kitwe dus 8 pannensets zichtbaar uitgestald op een plank in haar veel te kleine huisje. Toch even laten zien dat je je dat wel kan veroorloven (al heb je niets aan 8 pannensets lijkt mij).
Verder zijn de mensen allemaal erg direct in hun zeggen en doen. Ik heb al vaak genoeg gehad dat er iemand naar mij toe kwam: “I love you!” O, okee. Ook was het zo dat we in het ziekenhuis niet een verzachtende tekst kregen over mr. Chomba, maar alleen: He is dead. Nou, dan weet je het in elk geval. Wel heel duidelijk, maar ook wel heel hard. Wat naar aanleiding van een praatje hier wel vaak gebeurt is dat je gegevens uitwisselt: Telefoonnummers en e-mailadressen.
Volgens mij waren dit de meest belangrijke verschillen die ik ervaren heb. De mensen hier zijn wel altijd erg behulpzaam en heel vriendelijk, dat is wel fijn! We hebben al heel wat vrienden in het dorp gekregen, waar we soms ook even nshima eten en door een tip hebben we een DVD gekocht. We hebben voor bijna 4 euro een 24-in-1 DVD van Disney gekocht! Haha, echt heel leuk! We hebben nu al wel 6 films gekeken geloof ik, dus voordat Natalie vertrekt zijn ze alweer op. Heel raar dat we morgen naar Mpika vertrekken om Diederik, een huisgenoot van haar, op te halen en als we dan terugkomen op zondag (we gaan even relaxen en blanken kijken bij de hotsprings) zijn er ook 2 andere meiden, Mariska en Linda (geen idee wie het zijn), aangekomen. Dus dan zijn we met 5. Donderdagavond vertrekken Diederik en Natalie (boehoehoe!) en komt Jeroen daarvoor terug (goeie ruil!). Vervolgens komen 17 mei Onno en Annemieke, dus dan zitten we hier met 6! Het wordt hier heel erg druk!!! Ik heb ook geen idee waar iedereen gaat slapen in dit kleine huisje, maar het komt allemaal wel goed. Ik vind het een heel raar idee dat het dan alweer bijna tijd wordt voor mij om naar huis te gaan. Toch komt het steeds dichterbij. Als je je bedenkt.. over 5 weken zit ik alweer in het vliegtuig naar huis.. en dan komen pas echt nog langere verhalen! Tot snel!
We hebben afgelopen weekend maar weer eens geleerd hoe groot de culturele verschillen zijn tussen Nederland en hier. Dat het leven hier primitief was, wisten jullie al. We halen nog elke dag water (of met wat geluk dragen de kinderen de emmers en hebben wij onze handen vol aan de rest van de kinderen) en moeten nog altijd lang wachten met koken op onze 1-pits-bbq (de babula). We waren gezellig bij Pa Mweembe, de bar, en stonden te praten met wat mensen. Dit werd door Mweembe niet gewaardeerd. We moesten ofwel met hem praten en zijn werknemer, of met anderen, maar niet tegelijk, dat is verkeerd. Niet dat de gesprekken hoogstaand waren. De meesten waren dronken (dronkenschap is geen probleem hier, het is niet genant dat je openbaar drinkt/dronken bent) en wilden mij alleen maar graag het bed in praten. Tsja, als je getrouwd bent mag je met iedereen naar bed die je wilt, terwijl je als ongetrouwde vrouw daar meer met rust mee gelaten wordt. Gelukkig blijf ik nuchter en dus was het niet erg lastig hen weg te houden.
De man-vrouw verhouding is hier ook niet echt zoals ik het gewend ben. De man is hier toch nog altijd dominant. Vrouwen rijden geen auto, fietsen niet, etc. Ook het voetbal is slechts voor de mannen weggelegd. Als blanke westerling wordt je wel anders behandeld, maar toch wordt er ook van ons verwacht naar de mannen te luisteren. Wanneer Mweembe voor de deur staat met de auto en zegt “let's go” dan worden we geacht gewoon in te stappen en mee te gaan, zonder te weten waarheen. Daar gaan we nog verandering in brengen!
Kort nog wat andere verschillen:
De arm-rijk verhouding is groot. Het geldgebruik van armen is ook echt raar, want ze kopen van het weinige geld dat zij hebben dan wel weer een super mobiel met internet, camera en mp-3, terwijl een rijk iemand een mobiel heeft die alleen kan bellen en sms-en. De vrouwen willen ondanks hun armoede wel 2x per maand naar de kapper om hun nephaar te laten doen (alle vrouwen hebben nephaar, hun eigen wordt niet langer dan 4 cm).
De tijd en afspraken zijn niet belangrijk. Het gaat meer om de intentie dat je iets bereid was te doen of te komen. Zo hebben wij eens lang gewacht met eten op iemand, die uiteindelijk nooit gekomen is.
Prullenbakken kennen ze niet, ze hebben bij het huis een gat in de grond wat ze dicht gooien, maar in de stad heb je helemaal niets, alles ligt in de goot.
De winkels, tsja, zijn eigenlijk een soort huizen met stellages, waarin producten staan, die allemaal ongeprijsd zijn. Je moet aan de man achter de balie aanwijzen wat je hebben wilt en hij pakt het voor je. Wanneer je betaalt krijg je soms wisselgeld in snoepjes, omdat hij geen wisselgeld heeft of hij gaat even naar de buren om wisselgeld te halen.
Qua kleding zijn de vrouwen altijd gekleed in een lange rok, of in elk geval iets waarmee ook de dijen bedekt zijn. De bovenkant maakt niet uit. Het geven van borstvoeding (waar en wanneer dan ook) gebeurt overal. De mannen hebben lange broeken en de zakenmensen lopen strak in pak (lekker warm!), maar de rest gewoon in een t-shirt.
Omdat de mensen arm zijn eten ze 3x per dag nshima, met kip, vlees of groenten. Dit is het goedkoopste eten wat ze hebben, maar is erg smakelijk! De afwas wordt bij de rivier gedaan, met zand en gras en soms met zeep, wanneer ze dat hebben. Wassen gebeurt ook in de rivier, dat wel altijd met zeep. De mannen werken en de vrouwen zijn thuis. Ik heb geen idee wat zij doen, alleen eten koken denk ik, want voor de opvoeding van de kinderen of voor het schoonmaken worden de kinderen zelf ingezet. Doordat de mensen arm zijn, laten ze graag zien wat zij zich wel kunnen veroorloven. Zo had de vrouw in Kitwe dus 8 pannensets zichtbaar uitgestald op een plank in haar veel te kleine huisje. Toch even laten zien dat je je dat wel kan veroorloven (al heb je niets aan 8 pannensets lijkt mij).
Verder zijn de mensen allemaal erg direct in hun zeggen en doen. Ik heb al vaak genoeg gehad dat er iemand naar mij toe kwam: “I love you!” O, okee. Ook was het zo dat we in het ziekenhuis niet een verzachtende tekst kregen over mr. Chomba, maar alleen: He is dead. Nou, dan weet je het in elk geval. Wel heel duidelijk, maar ook wel heel hard. Wat naar aanleiding van een praatje hier wel vaak gebeurt is dat je gegevens uitwisselt: Telefoonnummers en e-mailadressen.
Volgens mij waren dit de meest belangrijke verschillen die ik ervaren heb. De mensen hier zijn wel altijd erg behulpzaam en heel vriendelijk, dat is wel fijn! We hebben al heel wat vrienden in het dorp gekregen, waar we soms ook even nshima eten en door een tip hebben we een DVD gekocht. We hebben voor bijna 4 euro een 24-in-1 DVD van Disney gekocht! Haha, echt heel leuk! We hebben nu al wel 6 films gekeken geloof ik, dus voordat Natalie vertrekt zijn ze alweer op. Heel raar dat we morgen naar Mpika vertrekken om Diederik, een huisgenoot van haar, op te halen en als we dan terugkomen op zondag (we gaan even relaxen en blanken kijken bij de hotsprings) zijn er ook 2 andere meiden, Mariska en Linda (geen idee wie het zijn), aangekomen. Dus dan zijn we met 5. Donderdagavond vertrekken Diederik en Natalie (boehoehoe!) en komt Jeroen daarvoor terug (goeie ruil!). Vervolgens komen 17 mei Onno en Annemieke, dus dan zitten we hier met 6! Het wordt hier heel erg druk!!! Ik heb ook geen idee waar iedereen gaat slapen in dit kleine huisje, maar het komt allemaal wel goed. Ik vind het een heel raar idee dat het dan alweer bijna tijd wordt voor mij om naar huis te gaan. Toch komt het steeds dichterbij. Als je je bedenkt.. over 5 weken zit ik alweer in het vliegtuig naar huis.. en dan komen pas echt nog langere verhalen! Tot snel!
-
29 April 2008 - 11:45
Huibert:
Jammer dat je zonder overleg was ingeroosterd, maar wel leuk dat je lekker les heb kunnen geven. Maar leuk dat je piramides hebt gemaakt voor hun voor bij de lessen. -
29 April 2008 - 11:46
Huibert:
Jammer dat je zonder overleg was ingeroosterd, maar wel leuk dat je lekker les heb kunnen geven. Maar leuk dat je piramides hebt gemaakt voor hun voor bij de lessen. -
29 April 2008 - 12:59
Tatjana:
eeeej meis
Dat van die afspraken is niks raars or volgens mij hoort dat bij het buitenland;P in italie en Roemenie is dat ook altijd zo;)
Ik vind het echt heel leuk om steeds al die verhalen te kunnen lezen!
Ben benwieuwt hoe jeroen het gaat vinden;) Succes he:P
dat zullen we vast ook wel horen toch?! Geniet er nog even van die 5 weken!
Liefs en X -
29 April 2008 - 14:57
Hoornenborg:
Lieve Ellen,
Weer een heel interressant verhaal gelezen.
Bedankt voor je leuke kaart met al die schattige kindertjes.
Jeroen telt de dagen dat hij naar je toe kan gaan, en zo hoort het ook!
Veel plezier samen, al zal hij nog door de cultuurschok heen moeten!
Het zal best heel snel gaan en sta je straks weer gewoon in Nederland, dat zal wennen zijn.Groeten en liefs,oma Hoornenborg.
-
29 April 2008 - 18:07
T. Corinne:
Ik kan wel merken dat er een rekenachtige substantie onder je schedel zit: VIER voor VIERENTWINTIG in ééN al ZES gekeken, Diederik en TWEE erbij is VIJF, donderdag min twee plus ééN (da's zeker een goede ruil) en 17 mei TWEE erbij is ZES pffffffffhoehhhhhhhhhhh. Als jij het maar leuk hebt.
Veeeeeeel liefs! -
29 April 2008 - 18:41
Papa:
Ja, wat kan je hier nog aan toevoegen uit Nederland. Net weer op dinsdagavond (iedereen vrij dacht ik, toch?) weer lekker in de file gestaan. Misschien voor mensen in zambia een statussymbool, maar hier niet boeiend. Je begint zo te horen al aardig te wennen, maar als je terug bent worden er geen kuilen in de aardappels geduwd om vervolgens daar prutjes in te doen. Brus en Us zijn nu op weg naar Koninginnenach in Uterech, mijn stad. Morgen weer braderie in/bij de Ark dus maar hopen op wat goed weer :-(
Fijn dat je toch ook nog wat van het land gaat zien, je komt er tenslotte niet elk jaar. Ja, en dan komt Jeroen, ik ben ook zeer benieuwd naar zijn ervaringen. Opent hij ook een weblog or site or whatever? Neemt ie z'n headset camera ook mee. Daar krijgt ie de aandacht wel mee van de Zambiaanse ladies!! En dan kom je al gauw weer thuis; best wel fijn!!
Liefs papa. -
29 April 2008 - 19:18
Ismael:
Hey LL
Het klinkt allemaal erg tof wat je daar mee maakt. Niet alles loopt op rolletjes maar dat hoor er daar geloof ik een beetje bij.
Heel veel plezier daar nog. Hier in ede verder niks bijzonder.
Liefs Ismael -
30 April 2008 - 18:35
Caroline:
Heey LL!!
Zo te horen heb je t echt wel naar je zin daar!!! Mooi te horen!!!
Geniet er nog enorm van, voor je het weet ben je weer in Nederland!
Dikke kus Caroline -
01 Mei 2008 - 16:48
Sandra:
hey
leuk om je verhalen zo te lezen
dat kinderen niet opkomen dagen klinkt mij ook bekent heb het vaak gehoord in Sri Lanka terwijl school juist zo belangrijk voor ze is
maar ja
heel veel plezier nog geniet er nog even van
liefs san -
01 Mei 2008 - 21:23
KIKA:
Ola,
Hier ook een bericht van iemand die druk aan de studie is (ow nee, toch niet, grapje). Hebben een leuke nacht gehad in Utrecht, was gelukkig droog toen wij gingen. De koninginnedag in Maarssen en omgeving doorgebracht. Bij kinderboerderij, Ark en in het Dorp. Als vanouds geholpen met opruimen van braderie en meegedaan aan Letta's loterij (en je weet hoe dat gaat...). Vandaag hemelvaartsdag, weet niet of jij daar veel van merkt daar, of dat ze dat wel gewoon vieren. Morgen vrijgenomen, dus het komt erop neer dat ik een minivakantie heb nu. De rest van de verhalen zal ik per mail sturen, als ik maandag weer op mn werk zit (en Huib thuis zit omdat ambtenaren niet schijnen te werken op 5 mei :S).
Suc6 daar! -
05 Mei 2008 - 10:09
Mattijs:
Hoi LL,
Hier een berichtje uit Houten. Ik vind het echt tof om te lezen dat je je lekker vermaakt. Als je terug bent uit Zambia moeten we maar weer eens een patatje gaan eten:) Afgelopen maand heb ik best weer wat mensen uit Maarssen gezien, en dat is altijd toch weer erg gezellig, maar het is jammer dat ik jou moet missen.
Het is goed om te horen dat het studentenleven in Zambia er ongeveer hetzelfde uitziet als hier. Ook ik zit lekker van de zon te genieten alleen heb ik tussen dat genieten door geen vakantie...
Veel plezier nog in de laatste paar weken, Mattijs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
