Terug in Nederland
Door: Ellen
Blijf op de hoogte en volg Ellen
04 Juni 2008 | Nederland, Maarssen
Ja.. daar zit ik dan. Op mijn eigen kamer achter een computer met snel internet en alle mogelijke faciliteiten om mij heen het laatste bericht voor deze weblog te typen.
Het laatste bericht was vanuit Lusaka. Daar was Natalie dus ook, samen met haar reisgenote Heleen. Heel erg leuk om hen te ontmoeten en we hadden genoeg bij te kletsen, dus een eetafspraak was snel gemaakt. Eerst overdag na het online inchecken de leukste plekken in Lusaka laten zien aan Jeroen. Dat kan makkelijk in 1 dag want zo heel leuk is het niet in Lusaka.’s Avonds in de lodge met de anderen lekker pizza gegeten met een wijntje erbij, op onze laatste avond in Zambia. Ook veel gekletst, maar toch vroeg naar bed gegaan, want onze taxi zou ons om half 7 ophalen. Deze taxi had ik al geregeld toen hij ons van het busstation naar de lodge reed op zondag. Ik vroeg of een rit naar het vliegveld nog steeds 90.000 kwacha was, maar hij vertelde me dat deze wegens de verhoogde brandstofprijzen nu toch zeker 100 tot 110.000 zou kosten. Prima, maar daar doe ik het niet voor. Dus hij deed het voor 90.000 kwacha en hij was netjes op tijd. We waren dus ruim op tijd op het vliegveld. Het vliegveld is erg klein en alles verloopt er ietwat primitief, maar de vlucht naar London verliep zonder problemen. Heerlijk een dubbele maaltijd gegeten (bedankt Jeroen :D) en films gekeken. Een vlekkeloze landing en ineens waren we weer terug in Europa. Hoe kon het ook anders in London: het regende! Wauw, regen! Dat had ik een tijd niet gezien! Wat een drukte zeg, zoveel auto’s! Pfff, veel gebouwen, wat opgepropt allemaal! Het enige wat mij nog aan Zambia deed denken was dat er ook hier links gereden werd... Een busje bracht ons naar een goede lodge, waar we een kamer in een rijtjeshuisje hadden (was weer even raar.. alle huizen aan elkaar op een rij), heel gezellig! Snel wat gegeten in de pub aan de overkant en toen weer slapen, want om half 6 ging de wekker weer. Het was maar goed dat we zo vroeg waren, want we moesten nog inchecken en met name even zeker zijn dat ook onze bagage mee ging met ons! We hadden niet alleen een terminalwissel gehad (van 4 naar 5) maar ook een overnachting erbij, zonder onze bagage teruggekregen te hebben. De bagage zou uiteraard automatisch naar Amsterdam moeten gaan, maar het was maar goed dat we het zelf nog even checkten, want “Nee hoor, er is geen bagage gelinked aan dit paspoortnummer” Na wat zoeken was onze bagage gevonden en zo werd dat toch geregeld. Na ontbijten bij de Starbucks een vlotte vlucht naar huis gehad (echt vreselijk kort zo’n stukje...) en om 11 uur liepen we Amsterdam in! Onze koffers hadden het ook gehaald en zo konden we door onze blijde ouders ontvangen worden! Toen op naar huis (onder het genot van een heerlijke bruine boterham met oude kaas!), wat eigenlijk heel raar was, omdat het allemaal bekend was, maar toch even vreemd. Nu weer wennen aan Nederland. Thuis al even nagepraat over de gebeurtenissen. Er zullen zeker nog vele verhalen komen, maar niet meer op de weblog. Mijn reis zit er op. Ik heb vreselijk genoten en ben nu weer veilig en wel thuisgekomen. Tijd om bij te komen.
Ik wil tenslotte nog wel even iedereen bedanken voor alle leuke reacties! Heel erg fijn dat ik ondanks dat ik zo ver weg zat toch nog op deze manier van jullie wat kon horen en natuurlijk zelf iets van mij kon laten horen. Zeer waarschijnlijk spreek ik velen van jullie binnenkort en anders... misschien in Zambia?
PS: Een wat groter deel van de foto’s is te vinden op http://www.mijnalbum.nl/Album=VWBS4CQP
Het laatste bericht was vanuit Lusaka. Daar was Natalie dus ook, samen met haar reisgenote Heleen. Heel erg leuk om hen te ontmoeten en we hadden genoeg bij te kletsen, dus een eetafspraak was snel gemaakt. Eerst overdag na het online inchecken de leukste plekken in Lusaka laten zien aan Jeroen. Dat kan makkelijk in 1 dag want zo heel leuk is het niet in Lusaka.’s Avonds in de lodge met de anderen lekker pizza gegeten met een wijntje erbij, op onze laatste avond in Zambia. Ook veel gekletst, maar toch vroeg naar bed gegaan, want onze taxi zou ons om half 7 ophalen. Deze taxi had ik al geregeld toen hij ons van het busstation naar de lodge reed op zondag. Ik vroeg of een rit naar het vliegveld nog steeds 90.000 kwacha was, maar hij vertelde me dat deze wegens de verhoogde brandstofprijzen nu toch zeker 100 tot 110.000 zou kosten. Prima, maar daar doe ik het niet voor. Dus hij deed het voor 90.000 kwacha en hij was netjes op tijd. We waren dus ruim op tijd op het vliegveld. Het vliegveld is erg klein en alles verloopt er ietwat primitief, maar de vlucht naar London verliep zonder problemen. Heerlijk een dubbele maaltijd gegeten (bedankt Jeroen :D) en films gekeken. Een vlekkeloze landing en ineens waren we weer terug in Europa. Hoe kon het ook anders in London: het regende! Wauw, regen! Dat had ik een tijd niet gezien! Wat een drukte zeg, zoveel auto’s! Pfff, veel gebouwen, wat opgepropt allemaal! Het enige wat mij nog aan Zambia deed denken was dat er ook hier links gereden werd... Een busje bracht ons naar een goede lodge, waar we een kamer in een rijtjeshuisje hadden (was weer even raar.. alle huizen aan elkaar op een rij), heel gezellig! Snel wat gegeten in de pub aan de overkant en toen weer slapen, want om half 6 ging de wekker weer. Het was maar goed dat we zo vroeg waren, want we moesten nog inchecken en met name even zeker zijn dat ook onze bagage mee ging met ons! We hadden niet alleen een terminalwissel gehad (van 4 naar 5) maar ook een overnachting erbij, zonder onze bagage teruggekregen te hebben. De bagage zou uiteraard automatisch naar Amsterdam moeten gaan, maar het was maar goed dat we het zelf nog even checkten, want “Nee hoor, er is geen bagage gelinked aan dit paspoortnummer” Na wat zoeken was onze bagage gevonden en zo werd dat toch geregeld. Na ontbijten bij de Starbucks een vlotte vlucht naar huis gehad (echt vreselijk kort zo’n stukje...) en om 11 uur liepen we Amsterdam in! Onze koffers hadden het ook gehaald en zo konden we door onze blijde ouders ontvangen worden! Toen op naar huis (onder het genot van een heerlijke bruine boterham met oude kaas!), wat eigenlijk heel raar was, omdat het allemaal bekend was, maar toch even vreemd. Nu weer wennen aan Nederland. Thuis al even nagepraat over de gebeurtenissen. Er zullen zeker nog vele verhalen komen, maar niet meer op de weblog. Mijn reis zit er op. Ik heb vreselijk genoten en ben nu weer veilig en wel thuisgekomen. Tijd om bij te komen.
Ik wil tenslotte nog wel even iedereen bedanken voor alle leuke reacties! Heel erg fijn dat ik ondanks dat ik zo ver weg zat toch nog op deze manier van jullie wat kon horen en natuurlijk zelf iets van mij kon laten horen. Zeer waarschijnlijk spreek ik velen van jullie binnenkort en anders... misschien in Zambia?
PS: Een wat groter deel van de foto’s is te vinden op http://www.mijnalbum.nl/Album=VWBS4CQP
-
04 Juni 2008 - 20:50
T. Corinne:
En nu weer lekker slapen in een Hollands bedje op een Hollandse zolderkamer. Welterusten en welkom in Nederland. -
05 Juni 2008 - 05:29
Theo En Ans:
Welkom thuis! -
05 Juni 2008 - 05:43
Ada:
welkom thuis en sterkte met "het gewone leven" weer oppakken! -
06 Juni 2008 - 08:02
Eefke Dijkman:
Ben je er weer...
Ik ga je uithoren op flevo...
Leuk om je verhalen te lezen...
Geniet lekker van het zonnetje in Nederland.
kzie je in augustus... -
08 Juni 2008 - 11:48
Jan En Elma, Enz:
welkom terug in klein Nederland, en nu zeker nog even afstuderen?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
